Ο Σπύρος Κοντάκης, ξεκίνησε γράφοντας και παίζοντας μουσική, όμως 25 χρόνια αργότερα, όταν ένιωσε ότι έπρεπε να «ξανασχεδιάσει» το μέλλον του σαν καλλιτέχνης και να ξαναβρεθεί με τον παιδικό του εαυτό, πήρε τα μολύβια του και άρχισε να ζωγραφίζει εικόνες από αντικείμενα και έπιπλα, τα οποία, αν και στατικά, έχουν την τάση να προχωράνε προς το επόμενο επίπεδο της ύπαρξής τους, να αποκτούν συνειδητότητα και τελικά να απελευθερώνονται, σπάζοντας τα δεσμά της ακινησίας.
Η πρόθεση του καλλιτέχνη παραμένει πάντα, το οτιδήποτε δημιουργεί να μεταφέρει την μαγική αυτή αίσθηση της επικοινωνίας με τις παιδικές μας αναμνήσεις, τότε που η σοφή αφέλεια και αθωότητα, μπορούσε να αποδομήσει και να επανασυνθέσει την πραγματικότητα με έναν ονειρικό τρόπο, καθώς αγνοούσε επίμονα την λογική και τους κανόνες.
Ο Σπύρος ελπίζει τα αντικείμενα που σχεδιάζει, να καταφέρουν να ταξιδέψουν στον κόσμο, να γνωρίσουν και να συζητήσουν με διάφορους ανθρώπους, ώσπου τελικά βρουν την ηρεμία, σε κάποιο χώρο, προσφέροντας ταυτόχρονα συντροφικότητα, αλλά και επίγνωση σε όποιον βρεθεί κοντά τους.